Jest to metoda fizjoterapeutyczna, która powstała w latach 40 XX wieku. Jej autorami są Berta i Karl Bobath. Metoda powstała w latach 40 XX wieku na gruncie badań neurofizjologicznych oraz obserwacji przebiegu prawidłowego oraz nieprawidłowego rozwoju ruchowego u dzieci. Małżeństwo Bobath dowiedli, że doświadczenie czucia i ruchu u nie w pełni sprawnego dziecka jest zupełnie inne niż u dziecka w pełni zdrowego. Dlatego też dziecko z jakąkolwiek niesprawnością ruchową nieprawidłowo wykonuje poszczególne ruchy.

Sednem terapii NDT-Bobath jest eliminacja nieprawidłowych, złych nawyków ruchowych i utrwalanie tych dobrych. NDT-Bobath to nie tylko rehabilitacja, to także nauka właściwej pielęgnacji dziecka oraz zabawy z nim. NDT-Bobath: rehabilitacja, pielęgnacja i zabawa w jednym.

Terapia metodą NDT-Bobath jest adresowana dla dzieci z:
- uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego;
- obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym;
- asymetrią ułożeniową;
- opóźnieniem rozwoju psychoruchowego;
- problemami ortopedycznymi;
- porażeniem splotu barkowego;
- kręczem szyi;
- zaburzeniami karmienia, ssania, połykania.

Podczas terapii dostarczane są dziecku prawidłowe doznania czuciowe i ruchowe. Fizjoterapeuta koncentruje się na całym ciele dziecka, nie tylko na poszczególnych jego częściach. Praca z dzieckiem jest organizowana w sposób pozwalający na maksymalną aktywizację małego pacjenta w ramach jego możliwości i potencjału. Nie ma więc tu miejsca na ból, dyskomfort czy płacz. Praca terapeuty polega na kontrolowaniu aktywności dziecka z tzw. punktów kluczowych. Są nimi: głowa, szyja, obręcz barkowa oraz inne części ciała. Indywidualnie przygotowany plan ćwiczeń (uwzględniający ich rodzaj, tempo oraz możliwości małego pacjenta) ma na celu usprawnienie przejawiające się w wykształceniu i utrwaleniu prawidłowych odruchów i ruchów.

Uczestnikiem zajęć NDT-Bobath jest nie tylko dziecko, ale także rodzic/opiekun. Rodzic/opiekun ma dzięki temu szansę zobaczyć i nauczyć się, jak wykorzystywać ćwiczenia podczas codziennych zajęć pielęgnacyjnych. Dla prawidłowego rozwoju ruchowego dziecka ma bowiem znaczenie to w jaki sposób dziecko jest noszone, przewijane, ubierane, czy karmione.

W terapii NDT-Bobath terapeuta:
- zahamowuje nieprawidłowe wzorce ruchowe;
- uczy prawidłowych wzorców ruchowych;
- reguluje napięcie mięśniowe.

- dziecko układa się asymetrycznie (patrzy bądź wygina się szczególnie w jedną stronę);
- niechętnie leży na brzuszku;
- nadmiernie odgina główkę do tyłu;
- ma zaciśnięte piąstki i pręży nóżki;
- ma trudności z zasypianiem;
- jest nadmiernie spokojne, nie interesuje się przedmiotami znajdującymi się w otoczeniu (po 2 miesiącu życia).